دردا و دریغا وطن من

ای خطه ایران مهین، ای وطن

ای گشته به مهر تو عجین جان و تن من
دور از تو گل و لاله و سرو و سمنم نیست

ای باغ گل و لاله و سرو و سمن من
تا هست کنار تو پر از لشکر دشمن

هرگز نشود خالی، از دل مهن من
دردا و دریغا که چنان گشتی بی برگ

کز بافته خویش نداری کفن من
امروز همی گویم با محنت بسیار

دردا و دریغا وطن من، وطن من
ملک الشعرا بهار