بازهم برگشت

در خلال این غیبت طولانی اتفاقات عجیب و غریبی برایم رویداد که شرح هر کدام مثنوی هفتاد من کاغذ میشود یادم می آید که در ابتدا شروع وبلاگ نویسی شخصی کامنت گذاشته بود که من فردی ثروتمند هستم که از اروپا یا آمریکا برای مردم داخل اشک تمساح میریزم ای کاش حرف ایشان حداقل در باره ثروتمند بودن من درست می بود مدت زیادی فیلترینگ مانع میشد که به این دریچه کوچک دسترسی داشته باشم راستش را بخواهید حوصله نوشتن را هم نداشتم امشب اتفاقی به اینجا سرزدم خوشبختانه تونستم وارد شوم

دوست عزیز من که وقت گرانبهای خودت را صرف دیدار از این پنجره میکنی من نه نویسنده ام نه هنرمند نه جوانم نه جویای نام آنچه که مینویسم فقط و فقط احساس شخصی فردی است که دوست دارد غمها و شادیهایش را ثبت کند اگر از یادآوری درد ورنج خاطرت آزرده میشود مرا ببخش چرا که در حال حاضر نمیتوانم از شادی بنویسم