Saturday, January 27, 2007

گل گلدون من


گل گلدون من شکسته در باد

تو بیا تا دلم نکرده فریاد

گل شب بو دیگه شب بو نمی ده

کی گل شب بو رو از شاخه چیده

گوشهء آسمون پر رنگین کمون

من مثل تاریکی تو مثل مهتاب

اگه باد از سر زلف تو نگذره

من می رم گم می شم تو جنگل خواب

گل گلدون من ماه ایوون من

از تو تنها شدم چو ماهی از آب

گل هر آرزورفته از رنگ و بو

من شدم رودخونه دلم یه مرداب

آسمون آبی می شه اما گل خورشید

رو شاخه های بید دلش می گیره

دره مهتابی می شه اما گل مهتاب

از برکه های خواب بالا نمی ره

تو که دست تکون میدی

به ستاره جون میدی

میشکفه گل از گل باد

وقتی چشات هم میان

دو ستاره کم میان

می سوزه شقایق از داغ

گل گلدون من

ماه ایوون من

از تو تنها شدم چو ماهی از آب

گل هر آرزورفته

از رنگ و بو

من شدم رودخونه

دلم یه مرداب

بیاد او که یادش در نهانخانه جانم آرام گرفته است

برای شنیدن صدای سیمین غانم اینجا را کلیک کنید


1 comment:

Anonymous said...

چه جالب. دوباره اين لينك.
چند سال پيش درست همين لينكو روزي صدبار مي ديدم و گوش مي كردم و براي اون آدمي كه به درخت تكيه داده دلم مي سوخت:)